Mając już doświadczenie ze spadkiem ciśnienia wody lub całkowitym jej brakiem w kranach przez kilka godzin, postanawiamy uruchomić nieczynny do tej pory wielki zbiornik zamontowany nad łazienką na trzecim poziomie.
Nad nim już tylko blaszany dach!
I znowu zakupy rur, kranów, zaworów zwykłych, zwrotnych i pływakowych, kolanek, reduktorów, przedłużek itp. (widzicie, że nie tylko khmerskiego się uczę!) Nie wspominając o takiej inwestycji jak drabina chińskiej produkcji, która nawet na małej wysokości nie gwarantuje bezpieczeństwa!
A tu znowu o jeden kranik za mało i.. znowu trzeba jechać do miasta. Na szczęście mamy pojazd, a do sklepów ok. 2 km.
Kamel obserwuje Adka z bezpiecznej odległości i czeka, kiedy zniknie z balkonu, bo na nim miska z pysznym tuńczykiem!
Na razie nie okazuje chęci "jedzenia nam z ręki".
