Znowu w Pałacu Młodzieży, gdzie młodzi ludzie mają szansę rozwijać swoje zainteresowania i szukać swojej drogi na przyszłość.
Dlatego też pokazuję kilka zdjęć prac wykonanych przez nich właśnie.
Na tej scenie artyści z Poznania pokazują świat daleki od tego, jaki widzą młodzi działacze Pałacu...
Gdyby nie wpis w programie, trudno by mi było zrozumieć tytuł spektaklu oglądając tylko plastyczne sceny pełne absurdu.
„Warunki zabudowy"
"Zetnij rosnące pośrodku drzewo, następnie konsekwentnie wykarczuj połać amazońską. Sproszkowany Księżyc wymieszaj z cementem, a z tak uszlachetnionej zaprawy uformuj miliard jeden kostek brukowych, którymi wyłóż powstałe karczowisko. Na tak przygotowanym placu zabaw postaw zamek, pomnik z piaskowej babki, a teren ogrodź murem zwieńczonym tulipanami, kolczastym horyzontem i fosą utkaną z jarmułek, hidżabów, ukraińskich koszul – i czymkolwiek, co tam jeszcze bezużytecznego masz w szafie. Podczas uroczystego otwarcia nowo powstałego Placu wmurować należy tablicę upamiętniającą – koniecznie ze składem chemicznym wszystkich podziałów, recepturą na selekcję wykolejonych, tęczowych, ufarbowanych, tych co to pod prąd myśleli, że płyną. Po latach obal babkę, a foremki przetop na pochodnie i czołgi...Pamiętaj jednak, że i tak możliwe będzie zatrzymanie natarcia zwykłymi reklamówkami, w których przenoszona jest pamięć. – Arti Grabowski
Arti Grabowski i Zbigniew Szumski pokazują projekt z pogranicza teatru plastycznego i performansu: artystów połączyła fascynacja teatrem absurdu, surrealistami i Tadeuszem Kantorem. W „Warunkach zabudowy" króluje kwadrat i linia, metaforycznie przedstawiające plac i mur. To historia szamana, budowniczego placów i murów podziałów, próbującego odczarować wydarzenia z Placu Niebiańskiego Spokoju z 1989 roku, Trzech Kultur z 1968 roku, a także Murów: berlińskiego, palestyńskiego, chińskiego, meksykańskiego."
PS.
Grupa entuzjastów redaguje codzienną gazetką festiwalową. Oto zawartość dzisiejszego wydania:
.JPG)
