Mimo zimna

Nie codziennie świeci słońce i nie codziennie jest dobra pogoda na wycieczki rowerowe.

A mimo iż dzisiaj świeciło słońce, to nie był dobry dzień na dłuższą trasę w odkrytym terenie. Lodowaty wiatr przeszywał sportowy strój.

Wybraliśmy się na jazdę po ogrzanym przez spaliny mieście i skręciliśmy na cmentarz. Szczecinianonm wszystko to znane, ale warto popatrzeć i chwalić tym, co piękne w naszym mieście. Najpierw zdjęcie złoto-jesienne:

„Cmentarz Centralny w Szczecinie (do 1945 niem. Hauptfriedhof – Cmentarz Główny) – największy cmentarz w Polsce, trzeci co do wielkości w Europie i jeden z największych na świecie. Został założony w latach 1899-1900, we wschodniej części Gumieniec, według projektu Wilhelma Meyera-Schwartaua, a ostateczny kształt nadał mu Georg Hannig w 1918 r. Od jego otwarcia pochowano na nim ponad 300 tysięcy zmarłych, a jego dzisiejsza powierzchnia wynosi 172,33 ha.”

I jeszcze trochę informacji:

”Na wzór ówczesnych nekropolii Hamburga (Cmentarz Ohlsdorf), Wiednia (Zentralfriedhof) i Berlina (Friedrichsfelde) cmentarz w Szczecinie ma charakter parkowy – rośnie tu około 415 gatunków i odmian drzew oraz krzewów:

północnoamerykańskie - choina kanadyjska, głóg ostrogłowy, dąb czerwony, dąb zimozielony, jodła kalifornijska, kielichowiec wonny, klon srebrzysty, lipa amerykańska, sosna amerykańska, sosna żółta, świerk srebrny

dalekowschodnie - forsycja zwisła, miłorząb dwudzielny, modrzew japoński, świerk szydlasty, wiśnia piłkowana, złotlin japoński, żylistek japoński, żywotnik wschodni

europejskie - buk, cis, leszczyna turecka, limba, platan, świerk serbski.”