Tamtego wieczoru, wracając z „Banyan Tree” mijaliśmy jeden z popularnych barów KTV. Te bary to specyfika krajów Azji.
Trudno opisać mi ich działalność, bo nie korzystaliśmy z tej atrakcji. Oto co napisał student anglistyki w swoim wypracowaniu umieszczonym w internecie przez jego nauczyciela:
„Będąc w Kambodży nie sposób nie zobaczyć reklam z napisem "KTV". Szczególnie widoczne są one w nocy i reklamują bary KTV. Bary KTV to miejsca, gdzie ludzie mogą śpiewać karaoke. Słowa do utworów są wyświetlane na ekranie telewizora, a ludzie śpiewają je indywidualnie lub w grupach do mikrofonu.
Karaoke zostało wymyślone w Japonii w latach 80. XX wieku i stało się popularne na całym świecie w latach 90. XX wieku. (...)
Wewnątrz barów KTV znajdują się indywidualne sale karaoke. Sale karaoke są ozdobione specjalnym oświetleniem i wyposażone w wygodne sofy. Można wybrać dowolne utwory, które chce się zaśpiewać, za pomocą komputera z ekranem dotykowym lub aplikacji na telefonie.
Można również zamówić jedzenie i napoje, które można spożywać w sali karaoke. Cena wynajmu sali do karaoke zależy od jakości baru KTV i od tego, ile godzin chcesz korzystać z pokoju. Niektóre bary KTV są drogie, ponieważ sale karaoke są duże i dobrze urządzone. Inne bary KTV są niedrogie, ponieważ sale do karaoke są małe i mają mniej efektowne dekoracje.”
Wiadomą rzeczą jest, że lokalni mężczyźni korzystają z dodatkowej działalności barów KTV, w ramach której sale karaoke obsługują miejscowe dziewczyny... Ale nie wywierają one presji, aby zrobić cokolwiek więcej niż postawić im drogiego drinka.
Chyba, że…
